Nesta

Stout, czyli ciemne piwo górnej fermentacji, pochodzące od Porteru, warzone nieprzerwanie  już od XVII w. W tamtych czasach Foreign oznaczało jego wersję kierowaną na eksport, zaś Extra wskazywało na to, że jest to mocniejszy wariant piwa, dzięki czemu miało ono większe szanse na przetrwanie podróży statkiem. Foreign Extra Stout już w XVIII w. płynął z Wysp Brytyjskich, a od początku XX w. z Nowego Jorku w rejon Wysp Karaibskich, gdzie w ciepłym i wilgotnym klimacie był ceniony (paradoksalnie!) za treściwość i alkoholową moc. Nic dziwnego zatem, że Jamajczycy sami zaczęli warzyć Tropical Stouta już w latach dwudziestych XX w.

W naszym podejściu spodziewajcie się aromatów palonego zboża, czekolady, kawy, a także owocowości płynącej z aktywności drożdży, które tym razem pracowały w wyższej niż zwykle temperaturze.

Piwo nasyciliśmy azotem, a nie jak zwykle dwutlenkiem węgla. Nie lejcie delikatnie po ściance, lecz z impetem, mocnym strumieniem, najlepiej tak, by celować w dno szklanki. Dzięki temu wzbudzacie gaz zawarty w piwie, który zbuduje wspaniałą, gęstą pianę o drobniuteńkich pęcherzykach. Ideą jest, by piwo w szklance było bardzo delikatnie wysycone, co wyśmienicie podnosi jego pijalność, zaś swoisty „filtr” ze zbitej piany ma dodać poczucia kremowości i pełni.

One love and cheers!